maandag 14 april 2008

Een dagje als... Spanjaard (in opleiding)

Om jullie een beetje in idee te geven van hoe mijn leven er hier tegenwoordig uitziet, zal ik met jullie een gemiddelde doordeweekse dag doornemen. Het is voor mij een moeilijk stukje om te schrijven, omdat er niet echt een vast patroon bestaat. De Spanjaarden nemen de dag zoals deze komt. Dit kan betekenen dat we de ene dag heel vroeg eten of juist laat en dat ook de eindtijden van een werkdag niet vaststaan. Iedere dag is anders.

De wekker gaat meestal tussen half acht en acht uur ’s ochtends. Na een korte douche is het tijd voor het ontbijt dat bestaat uit een goede kop koffie,een of twee geroosterde boterhammen met beleg (spaanse kaas, pate, jam oid). Tussen half negen en negen uur vertrekken we dan richting de faculteit. Dit is ongeveer 20-25 minuten lopen of 10 minuten met de bus. De bus rijdt echter onregelmatig, dus bij mooi weer (bijna altijd) lopen we dus gewoon. We hebben nog maar een keer de bus gepakt.


Op de universiteit aangekomen, gaan we naar de 1e verdieping van vleugel C waar ons lab zich bevindt. We hebben maar een klein lab en delen dit met Yvette (onze begeleider), Nacho, Lucho, Pato, 2 Portugese studentes en Prof. Juanmi (Mancera). Het is erg krap maar wel gemoedelijk en gezellig.

Op de faculteit hebben we meestal rond half twaalf een koffie pauze van een kwartier. Maar ook dit is afhankelijk van hoe alles loopt. De Spanjaarden eten dan meestal un moyette con tomate y aciete. Iets wat je je moet voorstellen als een broodje dat ze doordrenken met olijfolie en vervolgens besmeren met tomaten’prut’. Soms doen ze hier nog een laagje Serranoham tussen. Het is erg smakelijk, vind ik. Voor de Spanjaarden is dit hun ontbijt. Ik moet er zelf niet aan denken dat ik pas om 11 uur voor het eerst zou eten. Wij ontbijten dan ook gewoon, alleen lichter dan thuis.


Rond twee uur/ half drie gaan we lunchen. Een lunch bestaat uit een warme maaltijd met toetje en iets te drinken. Iedere dag is er een nieuw keuze menu waaruit je kan kiezen. Dit wisselt van visfiletjes tot hamburgers, asperges tot salade en vla tot fruit. Na een week vind ik het nog afwisselend, maar het kan goed zijn dat ik over een paar weken klaag dat er altijd hetzelfde is. Ik kan dit na een week natuurlijk moeilijk beoordelen.

Na de lunch beginnen we weer een keer. Hoe laat? Tja, 3 uur? Half 4? 4 uur? Het is maar net hoe het loopt en wat er te doen is. Hoe lang we op de universiteit blijven is ook sterk afhankelijk van het werk. Dit kan al om 5 of 6 uur zijn, maar ook pas tussen 8 en 9 uur. Het komt zoals het komt.



Meestal lopen we dan op de terugweg langs de supermarkt om boodschappen te doen. Vervolgens nemen we thuis de tijd om even bij te komen. Even internetten (als het netwerk er is), boekje lezen, nog wat dingetjes voor het onderzoek opschrijven of lezen, even lekker onder de douche. Net waar we zin in hebben.

Meestal proberen we tussen 9 en half tien te gaan koken, zodat we een half uurtje later het eten op tafel hebben staan. Na het eten blijven we meestal nog even aan tafel zitten kletsen en dan is het al snel afwassen en opruimen. Het laatste wat ik doe is meestal het afval aan de straat zetten. Dat kan hier iedere avond en gebeurt in gewone plastic zakjes van de supermarkt (geen specifieke vuilniszakken). De dames gaan daarna vrij snel naar bed, ik blijf meestal op tot tussen twaalf en één stukjes schrijven zoals deze etc.


Het klinkt nu misschien alsof ik weinig vrije tijd heb en de hele dag bezig ben, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Dat is dan echter een vertekend beeld. Het kan zijn dat je een hele lange dag hebt, maar vaak heb je dan ’s middags meer rust. Maar soms ben je ook al vroeg klaar en dan heb je nog uren de tijd voordat je gaat eten. Het is dus erg afwisselend

2 opmerkingen:

Marc T. zei

Dag Jeroen!

Leuk om te lezen hoe het met je gaat in Spanje. Klinkt allemaal avontuurlijk en ook erg gezellig. Ik hoop dat het onderzoek naar wens zal verlopen en dat de samenwerking met de Spanjaarden blijft bevallen. Maar heel veel succes en vooral ook veel plezier daar!

Groeten,
Marc

Anoniem zei

Hoi Jeroen

Ik volg je weblog dagelijks maar nu pas echt in gelegenheid even te reageren. Leuk om te horen en zien dat je het naar je zin hebt en hoe makkelijk je je aanpast aan de Spanjaardse wijze van leven en laten leven. Dat met die vissen lijkt me aardig maar ik werk liever met mensen.....
Doe de groetjes aan je huisgenoten en tot de volgende blog reactie

lieve groet
Nine