Het zondagmiddag en de zon schijnt, tijd voor een potje voetbal. Nu ik in Nederland niet bij NEC op de tribune kan zitten, moet ik natuurlijk op zoek naar de plaatselijke vervanger en dat is Puerto Real CF (Club de Futbol). Puerto Real CF komt uit in de Spaanse Tercera (derde) division en speelde afgelopen weekend een thuiswedstrijd tegen Sevilla C.
Ik zal even uitleggen hoe de Spaanse competitie in elkaar zit. Onder de Primera Division (20 clubs), zit de Segunda Division A die bestaat uit 22 clubs. Onder deze divisie zit de Segunda Divion B die bestaat uit 4 regionale groepen van ieder 20 teams. Hieronder vind je de Tercera Division die bestaat uit 18 streek groepen van ieder 20 teams. Puerto Real zit in de 10e groep (Andalusië West) en bezet daar op het moment de 2e plaats.
Puerto Real behoort dus tot de derde divisie (122e-302e team van Spanje), maar heeft dit jaar kans om te promoveren. De eerste vier van iedere groep gaan namelijk onderling een competitie spelen (soort play-offs) om te bepalen welke 16 teams doorstromen naar de Segunda Division B. Puerto Real kan bij winst of gelijkspel in deze wedstrijd tegen Sevilla C plaatsing voor deze play-offs veiligstellen. Voor de club is dit dus een belangrijke wedstrijd omdat het al ruim 10 jaar niet meer heeft deelgenomen aan deze play-offs. Puerto Real heeft nog nooit hoger dan de Tercera Division gespeeld.
Terug naar de wedstrijd. Voetbal leeft hier nog veel meer dan het in Nederland doet. Het hele dorp hangt dan ook al een week lang vol met aanplakbiljetten voor de wedstrijd. En op het voetbalveld (valkbij mijn appartement) gaat vanaf 11 uur in de ochtend de muziek heel hard aan zodat de hele buurt hoort dat er die dag gevoetbald gaat worden. De wedstrijd zelf is pas om 18.00 uur.
Vanaf 17.00 zie je het halve dorp dan ook richting het veld begeven. Kaartjes voor de wedstrijd zijn 6.00 euro (goedkoop, want de vorige thuiswedstrijd was nog 12.00) en worden vanaf een uur voor de wedstrijd verkocht. Als de wedstrijd begint zitten er een kleine 600 man op de tribune (schatting). Iets wat veel is als je bedenkt dat een gemiddelde wedstrijd van Haarlem, Telstar of Eindhoven tussen de 1000 en 1500 toeschouwers trekt en dat zijn dan toch betaald voetbal clubs.
De sfeer op het sportcomplex is goed. De supporters zijn enthousiast, er zijn veel trommels meegenomen en er wordt hard gezongen. De hele wedstrijd is het geen moment stil en daar kunnen ze in de Goffert nog wat van leren.
Dan de wedstrijd. Beide teams vieren 4-4-2, maar al snel wordt duidelijk dat Sevilla C veel verdedigender speelt dan Puerto Real. Sevilla heeft constant veel mensen achter de bal en moet hebben van snelle uitlopen. Puerto Real heeft dan ook veel balbezit, maar creert daarmee veel te weinig. In de eerste 15 minuten zijn de beste kansen dan ook voor de uitlooppogingen van Sevilla, maar in het tweede kwartier zijn de beste kansen voor de thuisploeg. Het laatste kwartier is minder spectaculair dan het eerste halfuur en vindt vooral plaats op het middenveld.
In de rust wordt het veld ingenomen door de plaatselijke jeugd. Uit het niets komen overal ballen vandaan en ieder jongetje dat net nog in het publiek zat, rent nu achter een bal aan. Pas als de spelers weer het veld opkomen, gaan de kinderen terug naar hun ouders. Voetbal op zondagmiddag is hier dan ook echt een familiebezigheid. Pa en Ma met de kids op de tribune met een glas cola en een zakje gezouten zonnebloempitten.
De tweede helft wordt vervolgens het spel er niet beter op. Inzet wordt steeds belangrijker, techniek steeds minder. Veel lange ballen en getrek en geduw op het middenveld. Puerto Real gaat steeds meer op een gelijkspel spelen en Sevilla C lijkt daarmee akkoord te gaan. Pas in de laatste vijf minuten van de wedstrijd ontvlamt het spel nog even, met veel beweging voor de beide goals. Dit resulteert uiteindelijk een opgelegde kans in de laatste minuut voor Puerto Real, maar deze bal gaat over.
Het is een harde, maar niet onsportieve wedstrijd. Er zijn veel overtredingen en gele kaarten, maar allemaal vanuit de wil om te winnen of het duel aan te gaan. Na zo’n overtreding is er ook altijd even een handje of een excuus. Er zijn geen persoonlijke charges of ander onsportief gedrag. Ook de supporters blijven vriendelijk. Bij een beslissing van de scheidsrechter in het nadeel van de thuisploeg wordt soms wel twee keer niño del puta (jawel, hij is een hoerenjong) geroepen. Maar dit is meer voor de vorm, niet omdat de supporters echt woedend of agressief worden. Het houdt dan ook nooit lang aan.
Na het laatste fluitsignaal rennen de supporters het veld op en worden de plaatselijk helden omhelsd en gekust. Het definitieve punt is binnen, de play-offs zijn gehaald. Dat het eigenlijk een hele slechte wedstrijd was en dat er een droeve 0-0 op het scorebord staat, dat is iedereen alweer vergeten. Puerto Real gaat spelen voor promotie, maar eerst resten nog twee duels in de gewone competitie.
Het moeilijk te oordelen over de professionaliteit van deze Spaanse Tercera Division. Van de ene kant zijn er de hele wedstrijd twee camera’s die de wedstrijd opnemen en is er een gratis programmakrant (8 pagina’s) voor alle bezoekers. Maar andere kant is het gewoon een dorpsclub waar in de rust kinderen over het veld rennen en na de wedstrijd de bewoners hun plaatselijke helden omhelzen. Begin juni zal ik jullie weer op de hoogte houden van de play-offs!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten