de Avonden [updated]

Het was al donker, toen in de het begin van de avond van de twintigste oktober 2008 in de stad, op de zesenvijftigste verdieping van de toren Montparnasse, de held van deze geschiedenis, Jeroen de Baaij, de lift uit stapte. De stad ligt aan zijn voeten en de lichtjes schijnen hem toe. Hier werd hij met zijn geliefde zus aan een groot natuurgeweld blootgesteld.

Vanaf hier laat onze held de ‘Gerard Reve taal’ achter zich en gaat in gewoon Nederlands verder. (Wees gelukkig, u bent zo juist aan honderden regels paars fluwele strakke broekjes om golvende jongensbilletjes ontsnapt.)
Maar het is wel waar. Linde was met een vriendin (Hilde) in Parijs en maandagavond werden we bijna van de Tour Montparnasse gewaaid vanwege de harde wind (dat had u ook nog eens enkele tientallen extra regels aan geëmmer op dit blog kunnen besparen, maar goed, u heeft niet altijd geluk).

Linde was maar heel kort in Parijs (3 dagen) en helaas had ik die dagen zelf ook een vrij druk programma. Zo had ik dinsdagavond weer Franse les. En nu ik al weken lang consequent niet over de Franse taal schrijf, komt nu het moment dat ik er niet meer omheen kletsen kan. De Franse taal valt namelijk niet mee, zo moet u weten.

Na de eerste week kan je nou eenmaal niet meer aankomen met “Parlez-vous anglais?” of “Je ne parle pas français.” En vanaf dat moment is er werk aan de winkel. Dus dat betekent veel fouten maken en iedere dinsdag en woensdagavond naar de Franse les om te leren wat ik fout doe. Voor de Fransen om me heen zal ik wel overkomen als de plaatselijke Officer Crabtree.

Voor de mensen die even zijn vergeten wie dat ook weer eens was:


Maar goed, iedere week gaat een stukje beter. En de colleges en werkgroepen kan ik goed volgen doordat er dan vaak powerpoint presentaties of hand-outs bij zijn. Pas als ik zelf mijn mond open moet doen wordt het lastiger. Ik weet al haast niet meer hoe het is om niet met je mond vol tanden te staan. Maar ook dat komt met de tijd vanzelf goed.

Nadat ik weer afscheid had genomen van Linde, heb ik woensdagavond maar weer eens een concertje bezocht. Er zouden drie jonge Engelse bandjes optreden en ik had het kaartje gekocht op basis van the Bishops waar ik ooit eens een liedje van had gehoord. Maar the Bishops bleken ondertussen dagelijks het voorprogramma te zijn van James Blunt en dus kreeg ik drie onbekende bandjes voor mijn neus.

Na het niet bijzondere Lowline en het geinige Eight Legs (hier zit wel wat in, geef ze nog 2 jaar), kwam Man Like Me. De zanger was een dunne kortgeschoren jongen die een spijkerbroek droeg met daaroverheen getrokken grote Arsenal sportsokken. Hij stelde de groep voor: "We are the Bishops" (iets wat ie overigens tot het voorlaatste nummer volhield, Engelse humor).

Wij waren overigens: hijzelf, 2 andere jongens en een grote dikke neger die 80% van de tijd midden op het podium een krantje zat te lezen. Tussendoor pakte hij dan zijn trombone en deed mee met de andere drie. Bijna alles wat je hoort stond op band en was dus niet live, maar de show was geweldig. De hele zaal stond te dansen, iets wat de andere bands niet gelukt was. Eigenlijk is niet zo mijn muziek, maar toegegeven, vooral het nummer Carny is wel erg aanstekelijk. En dus was MLM zelfs voor mij de perfecte afsluiter voor deze avond.

Donderdagavond zat ik vervolgens achter mijn PC NEC te kijken met dank aan Omro_p Ge_de_la_d (ja, zij vielen zelf ook af en toe weg….). Over de wedstrijd hebben we het verder maar even niet.
En zo is het alweer vrijdagavond en word ik verwacht op een feestje op de universiteit. Voor degenen die zich afvragen of ik overdag ook nog wat uitvoer, ja, dat is het geval. Maar dit stukje heet niet voor niks de avonden, biostatistiek is nou eenmaal het beschrijven niet waard. Tenminste uit recent onderzoek blijkt dat mensen dit stukje tekst significant (alpha=0,05) interessanter vinden, dan biostatistiek. I rest my case.

[update 25-10-2008]
Tijdens het feestje op vrijdagavond hebben er zware onderhandelingen plaatsgevonden. Maar met gepaste trots kan ik u melden dat ik namens Nederland met de Fransen een akkoord heb kunnen sluiten. De Fransen hebben zich bereid gevonden per 1 januari aanstaande Wallonië op te nemen in de Republiek. Vlaanderen zal zich per die datum aansluiten bij het koninkrijk der Nederlanden. De onderlingen hebben zo'n 10 seconden in beslag genomen...