Riga

Michelangelo was nooit in Letland.

Dat wordt gezien als feit. Ondanks dat er aanwijzingen zijn dat de artiest een omweg maakte toen hij rond 1495 van Florence naar Rome ging, lijkt het onwaarschijnlijk dat deze omweg zo groot was dat zelfs Riga werkt bereikt.

En daar baalden ze in Letland van.

Toen het museum van Buitenlandse kunst in de Letse hoofdstad Riga werd geopend, kon er namelijk geen enkel beeld van de Italiaanse meester getoond worden. Niet dat collega hoofsteden als Tallin en Vilnius wel een werk van Michelangelo in huis hebben. Maar toch. Het was toch een mooie toeristische trekpleister geweest als je er wel een zou hebben.

Het vervelende is bovendien dat Michelangelo al ruim 450 jaar geleden is overleden en dat je dus geen nieuw beeld meer bij hem kan bestellen. Zelfs al heb je in je museum nog talloze plafonds wit gelaten, nooit meer zal Michelangelo er twee vingers op schilderen. Nooit zal Michelangelo jouw land het leven geven, dat het Vaticaan wel gekregen heeft. Zijn scheppingskracht is verloren gegaan.

Wat nu?

Dat zullen ze zich in Riga ook afgevraagd hebben. En precies op dat moment moet er een man zijn opgestaan die dacht dat hij de oplossing had. Het moet vermoedelijk iemand zijn geweest die jarenlang verscholen in de krochten van een of ander ministerie netjes zijn werk heeft gedaan, nooit in een museum is geweest, maar wel ernstig hoopte op promotie. Diegene moet zijn opgestaan.

Hoe deze man zijn collega’s heeft overtuigd is een groot raadsel. Maar in ieder geval heeft hij het voor elkaar gekregen om een kopie te laten maken van de Mozes van Michelangelo uit Rome en deze in het museum neer te zetten. En dat was pas het begin.

Want toen ze een Michelangelo hadden wilden ze eigenlijk ook wel een Donatello. En liever ook wat beelden uit de Griekse en de Romeinse tijd. Maar ja, zelfs de Romeinen hadden het nooit tot in Letland gered en dus werden ook deze beelden gekopieerd. Er werd zelfs om een kopietje van de Venus van Milo uit het Louvre gevraagd. Ook deze kwamen in het museum, zodat iedereen in Letland deze ‘topstukken’ kon zien.

Al 60 jaar lopen ze zo in Riga te pronken met kopieën van topstukken.

En toen besloot men er een moderne kunstenaar langs te sturen. Vermoedelijk een kunstenaar die ooit iets in een boekje had gelezen over de homoseksualiteit van de Grieken. Een kunstenaar die dacht Riga voor eens en altijd de uitstraling te geven die Tallin en Vilnius niet hebben. Het resultaat?

Kopieën van Griekse beelden met een handtasje…..