Nou ja... 'wij', laten we zeggen 'mijn tijdelijke thuisland' is Europees kampioen, want het voelt toch als 'zij'. Ondanks dat het geweldig is om in de feestende massa te zijn en net zo hard mee te zingen met Viva España en Campéones als iedere Spanje, is het toch hun feestje. Maar wat voor een feestje! Geweldig om op dit moment in Spanje te zijn.
Het heeft heel erg lang geduurd voordat het EK hier in Spanje ging leven. Tot aan de halve finales zag je nergens Spaans vlaggen of rood-uitgedoste Spanjaarden. Mensen volgden het wel, maar het dagelijks gesprek was belangrijker. In de kroeg werden de wedstrijden met een half oog gevolgd. Pas na de penalty serie tegen Italië begon het langzaam los te komen.
Op maandagochtend verscheen plots een Spaanse vlag in de kantine van de universiteit en na de halve finales gingen de toeterende auto's door de straat en werd er vuurwerk afgestoken. Zaterdag in Cadiz waren er ook Spaanse vlaggen aan de balkons te vinden. Langzaam ging alles tot een climax. En die climax was vandaag, tijdens de wedstrijd waren er eindelijk in het rood geklede Spanjaarden en eindelijk zaten de cafés vol.
Nu pas, tijdens de finale, leefde het echt en de supporters werden niet teleurgesteld. Want de Spanjaarden speelden na de eerste 15 minuten een prima wedstrijd en kwamen eigenlijk geen moment meer echt onder druk te staan. Bij iedere kans van de Spanjaarden gingen de kreten door de ruimte en bij de goal van Torres was het natuurlijk feest.
En dan daarna! Geweldig! Iedereen de straat op, Spanjaarden die dansten en feestvierden in de fontein, een file van toeterende auto's en overal Spaanse vlaggen. Overweldigend! En daar ga ik nu lekker nog even van nagenieten... Weltrusten!
Meer video's hopelijk vanaf morgen te zien via mijn Volkskrant pagina
2 opmerkingen:
Een reactie posten